Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ

Αντάμωσε ο Απρίλης τη Λαμπρή,
πλεγμένα έχει στα μαλλιά της πασχαλιές  και κρίνα.
Του δεντρολίβανου το άρωμα φορά τυλιγμένη
σ’ ολόλευκο μετάξι κεντημένο.
Κόκκινο βελούδο κρατά η γη και τα παιδιά
σε κάθε γειτονιά με αγκαλιές λουλούδια.

Το χώμα ποτισμένο από το δάκρυ Του
και στο σημείο εκείνο  ανθεί ελπίδα.
Έφτασε καιρός, χαμογελά η προσμονή αποδιώχνοντας
τη λύπη της σελήνης .

Κρυφά κοιτά απ’ της ψυχής τη χαραμάδα,
η μεταμέλεια κοινωνεί απ’ τις πληγές Του για
να πάρει πίσω τη ζωή.
Έρχεται το πλήθος για να δει, για να χλευάσει.
Στο πρόσωπο και στην πλάτη τα ραπίσματα
στάζουν αγάπη, μιλούν για στοργή.

Φτάνει η ώρα εκείνη που τη σιγή θα σκίσει,
θα την τρομάξει μια ροπή. Κυλά ο λίθος
καταπλακώνοντας τα πάθη,τις έριδες, τις κακίες,
το εγώ και τον Άδη που ψυχορραγεί.