ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ

Τηλεφωνική κλήση στη φαντασία
που περιπλανιόταν.
Φυλαγμένος ο δεκαψήφιος αριθμός
καιρό τώρα.
Ένα τσαλακωμένο χαρτί
το εισιτήριο της δικής μας επανένωσης.

Κοιτώ το ρολόι
κι ακροβατώ στους δείκτες του.
Αδημονώ να συναντήσω
το μισό που με ολοκληρώνει.
Δέκα βήματα,
μια ζωή καταγεγραμμένη σε καρτέλες
εισόδου και εξόδου αποθήκης.

Θραύσματα,
ανακυκλώσιμα υλικά τα συναισθήματα.
Η αναμονή κουράζει
προσμένοντας την ημέρα της ανεξαρτησίας.
Μαθηματική πράξη η εξίσωση της λογικής
που έγινε αφηνιασμένο άλογο.
Είχα προβάρει αυτά που ήθελα να πω.
Τώρα διστάζω κι αποτραβιέμαι  απόμερα.

Κρατώ σφιχτά τα κλειδιά της θυρίδας.
Κληρονομιά φυλαγμένη,
προορισμένη για τους μετά από μας.
Συλλογιέμαι πως ταξιδεύουν τα μυστικά
όπως κείνες οι αλύτρωτες ψυχές
αιώνες τώρα,
γυρεύοντας τόπο αναψυχής.