ΟΥΡΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

Ένα φύσημα γνώριμο
ταράζει το χαλκευμένο παρών.
Η ξυνωρίδα των αντιθέσεων
σκιάζεται και αφηνιάζει.
Ομοπάτριοι γιοί και θυγατέρες
φιλονικούν πάνω απ’ τις σωρούς.
Ορφάνεψε η Γνώση
απ’ το Καθήκον και την Αυτοδιάθεση.
Τώρα μοιράζονται τα υπάρχοντα τους.
Για μια στιγμή φάνηκε να νικά
η λησμονιά μα ο άνεμος έγινε ούριος
και άλλαξε  η ρότα μας.