Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Απόψε σίγησαν τα νυχτοπούλια,
κι  οι γρύλοι, σώπασε  ο γκιώνης.
Και το φεγγάρι κρύφτηκε
αρνούμενο να φωτίσει
της Πόλης τ' ατιμασμένο σώμα.
Παντού απλώθηκε σκοτάδι
και ο ζόφος της Κασσιανής,
κι αυτός τώρα θάρρεψε.
Ο ανθοστόλιστος Μάης ραίνει
πολεμιστών τ’ αγιασμένα σώματα.
Άντρες, γυναίκες και παιδιά
στα τείχη και στις εκκλησιές θυσιασμένοι.
Ερημωμένη γη,
ξεδιψασμένη λαύρα από των ποταμών το αίμα.
Απόθανε  λένε της ανατολής η κόρη
κι από κοντά της ο Κωνσταντίνος ο Δραγάσης.
Γιος της Υπομονής, μα τούτος καρτερικά προσμένει
να ακούσει του αγγέλου κείνο το σάλπισμα.

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

ΝΟΘΟ ΠΑΙΔΙ

Λιγόστεψε το φως,
μετά εισέβαλε η νύχτα,
νόθο παιδί της μέρας μου είπανε είναι.
Κρυφοί διαβάτες,
σιωπηλοί πεζολάτες  που ασημώνουν
καθώς ζυγώνουν και αλαργεύουν .

Ένα άκλαυτο δάκρυ,
αστείρευτο, που δείχνει δρόμο στο φεγγάρι.
Ψωμί  λειψανάβατο που ξέμεινε,
μεσιακό λάφυρο του χθες και του αύριο.

Στενάχω ως ότου βγω στο ύψωμα
ύστερα λιγόστεψε το φως,
μετά εισέβαλε η νύχτα,
νόθο παιδί της μέρας μου είπανε είναι.

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ

Ύστερα ήρθε ένας άγγελος
και έσπασε τις στάμνες
που ‘χε κρεμασμένες στα φτερά του.
Έβρεχε χρώματα παντού,
γύρω μας όλα αλλιώτικα.