ΜΕΡΕΣ ΜΙΣΑΚΕΣ

Μια πολύβουη σιωπή όπου και αν κοιτάξω γύρω μου.
Φυλακίστηκαν οι άνθρωποι στα ψέματα τους
μα μήτε που θέλουν να ζητήσουν επισκεπτήριο.
Αστραπή που έπεσε μου μοιάζει το σήμερα,
φως και βροντή,
μετά σιωπή.

Φορτώθηκαν οι αποσκευές
μα τα χελιδόνια διστάζουν για να έρθουν.
«Μη κι έχουν δύστροπο γείτονα;» αναρωτιέμαι!
Οι μέρες κυλούν μα φέτος μισακές
πάνω στης θάλασσας τα κύματα.

Μια χούφτα άνθρωποι απόμειναν,
περιδιαβαίνουν του χωριού τα καλντερίμια.
Ντύθηκαν με τα καλά τους μόλις απόλυσε η Πασχαλιά.
Κρέμασαν χαμόγελα
πάνω σε πρόκες που τρεμοπαίζουν όμως στους φουσκωμένους τοίχους από την υγρασία.